Η σημερινή ευαγγελική περικοπή είναι μέρος της επί του Όρους ομιλίας του Κυρίου και σ’ αυτή αναπτύσσει τρία θέματα: αρχικά το θέμα του οφθαλμού και της εσωτερικής πνευματικής όρασης, έπειτα τη λατρεία του χρήματος και τέλος τη βιοτική μέριμνα που δεν είναι μόνο απλή ολιγοπιστία και έλλειψη εμπιστοσύνης στη Θεία Πρόνοια, αλλά και ειδωλολατρία, δηλαδή παράβαση στην πρώτη Εντολή του Θεού. Το «μη μεριμνάτε» που μας λέει ο Κύριός μας, δεν σημαίνει να είμαστε αμελείς ή οκνηροί, αλλά να έχουμε εμπιστοσύνη στην Πρόνοια του Θεού, ο οποίος είναι Πατέρας, μας γνωρίζει πραγματικά και μας αγαπά αληθινά.
Νομίζω πως στη σημερινή εποχή, παρόλη την πρόοδο της εποχής μας σε όλα τα στάδια, όμως πολύ συχνά εμείς οι Χριστιανοί δεν ξέρουμε τι είναι πραγματικά η Θεία Πρόνοια. Ο Θεός δεν είναι μόνο Δημιουργός αλλά και Προνοητής, δηλαδή προνοεί για τα πλάσματά Του. Από την ημέρα της δημιουργίας του κόσμου και της αποστασίας του ανθρώπου, ο Θεός δε σταμάτησε να φροντίζει και να αγαπά τον κόσμο.
Κατά τον Άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο, αυτή η φροντίδα και η αγάπη του Θεού για τα δημιουργήματά Του, ονομάζεται Θεία Πρόνοια. Όπως ήταν αδύνατη η δημιουργία του κόσμου χωρίς το Θεό, έτσι χωρίς Εκείνον είναι αδύνατη και η παραμονή του στη ζωή. Εκείνος «ανατέλλει τον ήλιο για τους κακούς και για τους καλούς και στέλνει τη βροχή σε δικαίους και αδίκους» όπως διαβάζουμε στο κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο. Ο Θεός επίσης έθεσε στον άνθρωπο το φυσικό νόμο, το νόμο της συνείδησης για να ξεχωρίζει τι είναι καλό και τι είναι κακό. Και αν ο άνθρωπος απατηθεί ή όχι από το διάβολο, είναι ο ίδιος ο άνθρωπος προσωπικά υπεύθυνος για το σφάλμα του, υπογραμμίζει πάλι ο ίδιος ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Ο Θεός προνοεί για όλα και κατευθύνει τη ζωή του κάθε ανθρώπου, χωρίς βέβαια να του στερεί το Θεόδοτο δώρο της προσωπικής του ελευθερίας, επειδή ο Θεός μας έπλασε, μας φροντίζει και μας αγαπά. Οπότε, χωρίς την Θεία Πρόνοια είναι μάταιες οι ανθρώπινες προσπάθειες και μέριμνες. Η Αγία Γραφή μαρτυρεί και ιστορεί το έργο του Θεού για χάρη του ανθρώπου, γι’ αυτό πίστη στη Θεία Πρόνοια σημαίνει κυρίως πίστη στο Θεό. Εμπιστοσύνη και άνοιγμα του ανθρώπου στο σχέδιο της αγάπης Του, επομένως πιστότητα χωρίς όρους ή όρια. Η πίστη στη Θεία Πρόνοια αποβαίνει καθαρά προσωπική υπόθεση του κάθε χριστιανού και ανάλογη με το μέτρο της αφοσίωσής του στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, του οποίου συνεργός με υπακοή της πίστης γίνεται ο άνθρωπος.
Η Θεία Πρόνοια και η ανθρώπινη ελευθερία είναι δύο έννοιες ταυτόσημες και αλληλοσυμπληρούμενες. Τίποτα τυχαίο δε γίνεται στον κόσμο και στη ζωή μας. Γι’ αυτό και το κακό μερικές φορές έχει τη θέση του στο σχέδιο της οικονομίας και της σωτηρίας μας. Ξέρουμε όλοι πως ο Θεός είναι ο Πατέρας όλων των ανθρώπων, επομένως όλοι οι άνθρωποι πρέπει να έχουν εμπιστοσύνη στο Θεό-Πατέρα μας, όπως τα παιδιά στους γονείς τους. Όπως οι καλοί γονείς γνωρίζουν τα παιδιά τους και τις ανάγκες τους, έτσι και ο Θεός μας γνωρίζει καλά και ξέρει τι μας χρειάζεται και τι μας συμβαίνει κάθε στιγμή της ζωής μας.
Σύμφωνα με τη σημερινή ευαγγελική περικοπή δεν πρέπει να μεριμνούμε για το αύριο, ούτε να ανησυχούμε υπερβολικά για τη ζωή μας. Βέβαια ο Θεός δεν καλεί τον άνθρωπο στην απραξία, ή στην αδιαφορία, ή στην αχρήστευση της δημιουργικότητάς του. Εμείς πιστεύουμε στο Θεό και ξέρουμε πως εάν κάνουμε το καθήκον στη ζωή μας, Εκείνος δε θα μας εγκαταλείψει ποτέ. Αν ο άνθρωπος αγαπά το Θεό, Εκείνος κάνει τα πάντα για το καλό του, αρκεί να μη μεριμνά και αγωνιά υπερβολικά για το μέλλον του. Ο Θεός δεν αποτρέπει από την προνοητικότητα, αλλά από τη βασανιστική μέριμνα, που αλλοτριώνει τον άνθρωπο και τον διχάζει εσωτερικά.
Είθε να εμπιστευόμαστε ανεπιφύλακτα τη Θεία Πρόνοια. Ο Θεός είναι ο πραγματικός βοηθός μας και εμείς συνεργοί Του.
Πρέπει λοιπόν να αποφεύγουμε την υπερβολική μέριμνα για το αύριο και την απιστία στο Θεό και να καλλιεργούμε την ευλογημένη και τίμια εργασία, συνταιριαγμένη με φλογερή πίστη στον ουράνιο Πατέρα μας, ώστε να είναι η ζωή μας με το Χριστό, που συνιστά μια ουσιαστική πρόγευση της Βασιλείας Του.
πΒΚ