Αγαπημένες μου Αδελφές, αγαπητοί μου πιστοί,
Βρισκόμαστε σήμερα, στο ιστορικό παρεκκλήσιο της ιδρυτικής έδρας της Ιεράς Μονής Παμμακαρίστου Θεοτόκου για να τελέσουμε τη θεία Λειτουργία και να ευχαριστήσουμε τον Κύριο ο οποίος με τη Θεία Του Πρόνοια χάρισε ως πολύτιμο δώρο στην Εκκλησία της Ελλάδος και ιδιαίτερα στην τοπική μας Ελληνόρρυθμη Εκκλησία τον Αείμνηστο Ιεράρχη Γεώργιο Χαλαβαζή.
Σαν σήμερα, ακριβώς πριν εξήντα χρόνια, τελείωσε την επίγεια ζωή του για να γεννηθεί στην Βασιλεία του Ουρανίου Πατέρα και να γευθεί το στέφανο της δόξης.
Ο Αείμνηστος Ιεράρχης Γεώργιος Χαλαβαζής υπήρξε Τιτουλάριος Επίσκοπος Θεοδωρουπόλεως, δεύτερος Αποστολικός Έξαρχος των Ελληνορρύθμων Καθολικών Ελλάδος, Παραστάτης παρά τω θρόνω της Αυτού Αγιότητος Πάπα Ρώμης, και Ιδρυτής της Ιεράς Μονής Παμμακαρίστου Θεοτόκου, και πάνω από όλα, υπήρξε αναμφισβήτητος αγωνιστής της ενωτικής ιδέας.
Γεννήθηκε την 21η Φεβρουαρίου του 1881 στη Σύρο των Κυκλάδων. Υπακούοντας στο κάλεσμα του Θεού, εισήλθε στο Ελληνικό Ιερατικό Κολέγιο του Αγίου Αθανασίου στη Ρώμη στις 3 Δεκεμβρίου του 1897, όπου διακρίθηκε τόσο στην ευσέβεια όσο και στις σπουδές του. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος την 29η Ιουνίου του 1906.
Ύστερα από την επιστροφή του από τη Ρώμη, μετά από τρίμηνη παραμονή του στην Ελλάδα, το ίδιο έτος οι ανώτεροί του τον έστειλαν στην Κωνσταντινούπολη, όπου υπήρξε ως πρώτος πυρήνας του ενωτικού έργου η ελληνόρρυθμη ιερατική κοινότητα της Αγίας Τριάδος. Κατά την αποστολή του εκεί, απέδειξε ένθερμο αποστολικό ζήλο και εξαιρετικές διοικητικές ικανότητες. Τον Αύγουστο του 1909 διορίστηκε εφημέριος στα Μάλγαρα της Ανατολικής Θράκης.
Το Φεβρουάριο του 1914 ταξίδεψε στην Ευρώπη για τις ανάγκες του Ενωτικού Έργου και μετά δύο χρόνια, αναχώρησε με εξουσιοδότηση της Αγίας Έδρας στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου κατόρθωσε να προσελκύσει το ενδιαφέρον του Αμερικανικού λαού υπέρ της Χριστιανικής Ανατολής. Τότε ίδρυσε την Ποντιφική Φιλανθρωπική Οργάνωση «Catholic Near East Welfare Association» η οποία υπάρχει μέχρι σήμερα, και μάλιστα έχει έδρα στην Αθήνα και δραστηριοποιείται σε Φιλανθρωπικά έργα και συνεργάζεται με την παγκόσμια Καθολική Φιλανθρωπική Οργάνωση «Kάριτας» (Αγάπη).
Στις 15 Αυγούστου του 1920 χειροτονήθηκε Αρχιερέας στη Ρώμη, και του δόθηκε το όνομα Τιτουλάριος Επίσκοπος Θεοδωρουπόλεως για την Τουρκία. Από δε το 1922 και για την Ελλάδα, όπου ανέπτυξε καταπληκτική αποστολική και πολύπλευρο εθνοκοινονική δράση, η οποία τον ανέδειξε άξιο τέκνο της Εκκλησίας και της Ελληνικής Πατρίδος, η οποία και τον τίμησε με ειδικό παράσημο.
Το 1920 ίδρυσε στην Κωνσταντινούπολη το γυναικείο Ιερό Μοναχικό Τάγμα της Ιεράς Μονής Παμμακαρίστου Θεοτόκου το οποίο στη συνέχεια μετέφερε το 1922 στην Αθήνα μαζί με τους πιστούς της Ελληνικής Καθολικής Εξαρχίας εξαιτίας της Μικρασιατικής καταστροφής όπου και εγκαταστάθηκε πλέον μόνιμα.
Την αποστολή του επί της γης τελείωσε την 7η Νοεμβρίου 1957 σε ένα Νοσοκομείο της Ελβετίας, ενώ βρισκόταν σε περιοδεία για να ζητήσει οικονομική βοήθεια για τα φιλανθρωπικά του έργα. Έτσι έσβησε σαν γίγαντας, που είχε κορυφώσει το μεγαλόπνοο έργο του και την ενωτική ιδέα και είχε γίνει πρωτοπόρος και πρόδρομος της Οικουμενικής Κίνησης.
Τη ζωή του διέκρινε πάντα η βαθιά του πίστη στο Θεό, η ευσέβεια και η ολοκληρωτική εγκατάλειψη στη Θεία Πρόνοια. Υπήρξε υπέροχος και άτρομος σκαπανέας της Μεγάλης Ενωτικής Ιδέας και ακατάβλητος αγωνιστής των χριστιανικών και εθνικών ιδεών.
Αναλώθηκε στην υπηρεσία της Εκκλησίας και των ψυχών, έπεσε ένδοξα στις επάλξεις της ευγενούς αποστολής του.
Ευχαριστούμε πραγματικά τη Θεία Πρόνοια για το μεγάλο δώρο του επισκόπου Χαλαβαζή ο οποίος υπήρξε μεγάλη μορφή, και μέγας αγωνιστής της πίστεως, όχι μόνο της Καθολικής Εξαρχίας αλλά και ολοκλήρου της Καθολικής Εκκλησίας της Ελλάδος και μέγας ευεργέτης της πατρίδος μας .
Σήμερα τιμούμε με την παρουσία μας και την προσευχή μας αυτό το μεγάλο «πρόδρομο και προφήτη» των καιρών μας, και ευχαριστούμε τον Κύριο για τις ευεργεσίες που μας χάρισε μέσω των έργων που εκείνος ίδρυσε όσο ζούσε, και όσο οι διάδοχοι του συνέχισαν και συνεχίζουν μέχρι σήμερα.
πΒΚ